Onno Innemee en Mike Boddé

De klootzak en de eikel

Twee mannen denken dat ze twee willekeurige mannen zijn. (‘Een-spectaculair-spannende-hilarische-who-dunnit-toneel-comedy’) 

Een schuchtere man gaat eens lekker eten in een lunchrestaurant. De mateloos irritante ober stelt zich op zijn zachtst gezegd een beetje merkwaardig op. Dat moet de gerant natuurlijk even uitleggen aan de arme schuchtere man. De ober blijkt een zeer aangrijpend levensverhaal te hebben en dat verklaart waarom hij zich zo raar gedraagt. Maar de schuchtere man vertrouwt hem ook zijn eigen verhaal toe, en dat is zo mogelijk nog triester. Ze komen vertederd nader tot elkaar, en drinken op het leven. Ze zingen zelfs liedjes samen en delen hun niet altijd even politiek correcte ideeën over het bestaan.  Maar zijn hun verhalen wel echt waar? Is er niet iets heel, heel, heel anders aan de hand?

Is de ober wel zo zielig? En is de schuchtere man wel zo schuchter? Is het restaurant wel een restaurant? Kortom, zijn de twee mannen wel wie ze zeggen te zijn?

Een cabaretesk toneelstuk, waarin alles voortdurend in een ander daglicht komt te staan.

Een soort Pinter, maar dan van nu. Met liedjes, en grappen, en met een oersimpel technisch concept. Een licht onbehaaglijke en sinistere komedie waarin voor zowel Mike Boddé als Onno Innemee een lang gekoesterde droom uitkomt. Mike krijgt voor het eerst de kans om een serieuze rol te spelen en Onno mag voor het eerst subtiel zijn. Dat is voor Onno niet makkelijk want hij was voor het laatst subtiel toen hij Mike een ‘baggervette opgezette zwangere zeekoe’ noemde.

De klootzak en de eikel.