Karel de Rooij

“’t Zou best mooi zijn: sterven in het harnas in mijn eigen paradijs” 

Op z`n 78e is Karel de Rooij zich meer dan ooit bewust van zijn familiegeschiedenis. Zijn ouders, (over)grootouders, zelfs zijn betovergrootouders, allemaal zaten ze in `het vak’. Wat had hij anders kunnen worden?

Karel de Rooij over Mijn Paradijs:
“Toen mijn moeder overleed liet zij ons een hutkoffer na vol met affiches, foto`s en brieven. Door corona had ik eindelijk tijd om erin te duiken. Mijn hele familiegeschiedenis bleek in het teken te staan van muziek en theater. Alles wat ik ooit in het theater had gedaan zag ik terugkomen in het werk van wie mij voor gingen. Elke discipline kwam langs. Daarom heb ik altijd geprobeerd de grenzen te doorbreken tussen variété en concertzaal, tussen kleinkunst en grootkunst..!”

De voorstelling wordt muzikaal begeleid door Meike Portegies. Karel leerde haar kennen tijdens een workshop die hij gaf op het Koninklijk Conservatorium. Meike is een multi-instrumentalist en daarnaast een begenadigd salsadanseres.

“Je leeft voor de toekomst, maar door terug te kijken begrijp je het pas.”

Regieadvies: Willem van Baarsen en Max Douw
Productie en techniek: Alec Martel